Napokon riješena misterija Džeka Trbosjeka?
Nakon 125 godina misterija o Džeku Trbosjeku bila je tema brojnih knjiga i filmova. Međutim, nakon godina istraživanja, jedan penzionisani detektiv uvjeren je da je pronašao zločinca iza mnogih, ako ne i svih ubistava koja su pripisana zloglasnom „Džeku“.
Raniji pokušaji da se identifikuje čovjek koji je navodno terorisao London u 19. vijeku imenovali su umjetnike kao što je Vinsent Van Gog, autora knjige „Alisa u zemlji čuda“ Luisa Kerola pa čak i rođake kraljice Viktorije kao počinioce.
Međutim, penzionisani detektiv Trevor Meriot vjeruje da je, nakon 11 godina istraživanja, krivac za ubistva njemački mornar Karl Figenbaum.
Mariot je za britanski sajt Express izjavio da je do ovog zaključka došao kroz analizu dokumenata i visokotehnoloških forenzičkih eksperimenata. On takođe tvrdi da su Holivud i brojni mitovi „iskrivili“ brojne činjenice slučaja tokom godina.
Ono što je istina je da je pet žena – Meri En Nikols, Eni Čepmen, Elizabet Strajd, Ketrin Edous i Meri Džejn Keli, izbodeno u dijelu Londona pod nazivom Vajtčepel između 31. avgusta 1888. godine i 9. novembra 1888. godine.
Neka svjedočenja tvrde da su žene potom raskomadane nakon smrti, a najveći dio iskaza tvrdio je da su žrtve bile prostitutke i da ih je sve ubio isti čovjek.
Istraga koju je sproveo Meriot sa ciljem da sazna istinu nije bila nimalo laka. On je čak pred sud izveo Skotland Jard 2011. godine kako bi natjerao agenciju da mu preda hiljade dokumenata koji su se ticali slučaja.
On je do tog trenutka već polako počinjao da stiže do Feigenbauma, mornara čiji brodovi su često bili usidreni blizu kraja u kom su se neriješena ubistva dešavala.
Najvažniji podatak jeste činjenica da je Feigenbaumov advokat, Vilijam Lauton, jednom izjavio reporterima da vjeruje da je njegov klijent priznao zločine tvrdeći da ga je bolest natjerala da ubije i unakazi te žene. On je zaista u jednom trenutku osuđen i pogubljen zbog nepovezanog ubistva u Njujorku 1894. godine.
Međutim, kritičari ističu da Meriotova teorija nije baš najčvršća i ističu da on dijeli problem sa drugim istraživačima Džeka Trbosjeka – nedostatak konkretnih dokaza.
